แอพเรียบง่ายนี้จะช่วยให้คุณ Learn Sanskrit
ภาษาสันสกฤตเป็นภาษาโบราณและคลาสสิกของอินเดียซึ่งมีการรวบรวมคัมภีร์ฤคเวทเล่มแรกของโลก พระเวทเป็นวันที่โดยนักวิชาการที่แตกต่างกันตั้งแต่ 6,500 ปีก่อนคริสตกาลถึง 1,500 ปีก่อนคริสตกาล ภาษาสันสกฤตต้องมีการพัฒนาให้มีความสามารถในการแสดงออกก่อนหน้านั้น สันนิษฐานว่าภาษาที่ใช้ในพระเวทแพร่หลายอยู่ในรูปของภาษาถิ่นต่างๆ มันแตกต่างจากภาษาสันสกฤตในปัจจุบันอยู่บ้าง เรียกว่าพระเวทสันสกฤต พระเวทแต่ละเล่มมีหนังสือไวยากรณ์ที่เรียกว่าพระเวท Pratishakhyas อธิบายรูปแบบของคำและประเด็นทางไวยากรณ์อื่นๆ ต่อมามีโรงเรียนไวยากรณ์เกิดขึ้นมากมาย ในช่วงเวลานี้มีวรรณกรรมมากมาย เช่น พระเวท พระพรหมกรันทัส อรัญญากัส พระอุปนิษัท และพระเวทเกิดขึ้น ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็นวรรณกรรมพระเวทที่เขียนในภาษาสันสกฤตเวท
ปานีนี (500 ปีก่อนคริสตกาล) ถือเป็นจุดสังเกตสำคัญในการพัฒนาภาษาสันสกฤต เขาสรุปโรงเรียนมัธยมประมาณสิบแห่งที่แพร่หลายในช่วงเวลาของเขาได้เขียนหนังสือหลักไวยากรณ์ชื่อ Ashtadhyayi ซึ่งทำหน้าที่เป็นสัญญาณสำหรับช่วงเวลาต่อมา ภาษาสันสกฤตในวรรณกรรมและภาษาสันสกฤตที่พูดนั้นเป็นไปตามระบบภาษาของปานินี ทุกวันนี้ ความถูกต้องของภาษาสันสกฤตได้รับการทดสอบบนมาตรฐานของอัษฎาธยายีของปานีนี
กล่าวกันว่าภาษาสันสกฤตอยู่ในตระกูลภาษาอินโด-อารยันหรืออินโดเจอร์มานิก ซึ่งรวมถึงภาษากรีก ละติน และภาษาอื่นๆ ที่คล้ายคลึงกัน วิลเลียม โจนส์ ซึ่งคุ้นเคยกับภาษากรีกและละตินอยู่แล้ว เมื่อติดต่อกับภาษาสันสกฤต เขาตั้งข้อสังเกตว่าภาษาสันสกฤตมีความสมบูรณ์มากกว่าภาษากรีก มีความหลากหลายมากกว่าภาษาละติน และมีความประณีตมากกว่าทั้งสองภาษา เขากล่าวว่า “ภาษาสันสกฤตเป็นภาษาที่ยอดเยี่ยม” เป็นที่น่าสังเกตว่าแม้ภาษาสันสกฤตจะโบราณและคลาสสิก แต่ยังคงใช้เป็นสื่อกลางในการแสดงออกโดยนักวิชาการทั่วอินเดียและที่อื่น ๆ ในส่วนอื่น ๆ ของโลก เช่น อเมริกาและเยอรมนี ภาษาสันสกฤตรวมอยู่ในรายการภาษาอินเดียสมัยใหม่ในกำหนดการที่แปดของรัฐธรรมนูญของอินเดีย
อ่านเพิ่มเติม
